ಆಹಾ ದಸರಾ, ನೀನಿನ್ನೂ ಹತ್ತಿರ..!

ಮುದ್ದು ಗೊಂಬೆಯೇ,
ಈ ಬಾರಿ ನಿನ್ನೂರ ದಸರಾ ವಿಶೇಷ ಏನು? ಮೊನ್ನೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಹಳೆಯದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾ ಕುಳಿತಿದ್ದೆ. ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೆನಪಿಸಿ ನೋಡು. ಸರಿಯಾಗಿ ಆರೂವರೆ ವರ್ಷದ ಕೆಳಗೆ ಇಂತಹ ಒಂದು ದಸರಾ ಸಮಯದಲ್ಲೇ ಅರಳಿತ್ತು ನಿನ್ನ ಮೇಲೆ ಪ್ರೇಮಾನುರಾಗ.

ಅಂದು ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಾತರ, ಆತಂಕ ಎರಡೂ ಮನೆ ಮಾಡಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅವುಗಳೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಟಿಸಿಲೊಡೆದ ಭಾವಗಳು ಮೆಟ್ಟಿ ನಿಂತಿದ್ದವು. ಅಂದಿನ ಮುಸ್ಸಂಜೆಯಲ್ಲಿ ನವರಾತ್ರಿಯ ವಿಶೇಷ ಪೂಜೆಗೆಂದು ನಾನು ದೇವಿಯ ಮಂದಿರದಲ್ಲಿದ್ದೆ. ಅದುವರೆಗೆ ನಾವು ಹಾಯ್, ಬೈ ಹೇಳಿದ್ದೆವೇ ಹೊರತು ಅದು ಬಿಟ್ಟು ಎರಡಕ್ಷರ ಮಾತನಾಡಿದವರಲ್ಲ.

ಆದರೆ, ಅಂದು ದೇವಸ್ಥಾನದ ಪೂಜಾರಿ ಆರತಿ ತಟ್ಟೆ ಹಿಡಿದು ನಿನ್ನ ಮುಂದೆ ನಿಂತ ನೋಡು. ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣ ತುಂಬಾ ಆರತಿಯ ಬೆಳಕು ಕಾಂತಿಯುತವಾಗಿ ಪ್ರಜ್ವಲಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಆರತಿ ತೆಗೆದು ಕಣ್ಣಿಗೊತ್ತಿಕೊಳ್ಳುವಾಗಲೂ ನಾನು ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಅಚಲ ಶ್ರದ್ಧೆಯಿತ್ತು, ಭಕ್ತಿಯಿತ್ತು. ಆದರೆ ನಾನು ವಾಸ್ತವಕ್ಕೆ ಬರುವ ಮೊದಲೇ ನೀನು ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ದಿಟ್ಟಿಸಲಾರಂಭಿಸಿದ್ದೆ. ಮುಖದಲ್ಲಿ ವಯೋಸಹಜವಾದ ಲಜ್ಜೆ ಮನೆ ಮಾಡಿತ್ತು.

ಕಣ್ಣುಗಳಾಗಲೇ ನನ್ನ ಜತೆ ಮಾತಿಗಿಳಿದಿದ್ದವು. ಮನದಲ್ಲಿ ದಸರಾ ದಿನ ಸಿಕ್ಕಿದ ಈ ಗೊಂಬೆ ನನ್ನದು ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ಬಳಿಕ ಕಣ್ಸನ್ನೆಯಲ್ಲೇ ಮಾತು ಆರಂಭಿಸಿದ್ದೆ. ಮರುಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ನಾನು ನೀನು ದೇವಸ್ಥಾನದ ಮುಖ್ಯದ್ವಾರದಲ್ಲಿದ್ದೆವು. ಆ ಮೇಲಿನ ನಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿ ಇತರರ ಪಾಲಿಗೆ ಇತಿಹಾಸ.

ಹಾಂ, ಮರೆತೇ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ. ಈ ಬಾರಿ ಕೊಟ್ಟ ಮಾತಿನಂತೆಯೇ ಊರಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದೀನಿ. ನಾಡಿದ್ದು ದಸರಾ ಮೆರವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಸಂಭ್ರಮಿಸಬೇಕು. ಅತ್ತ ಅಂಬಾರಿ ಹೊತ್ತ ಆನೆ ನಡೆಯಬೇಕಾದರೆ ಇತ್ತ ನೀನು ನನ್ನ ತೆಕ್ಕೆ ಸೇರಿರಬೇಕು. ಆ ಗಳಿಗೆ ಎಷ್ಟು ಸುಂದರ ಅಲ್ವೇನೆ?

ಮುದ್ದು ಗೊಂಬೆಯ ಪ್ರೀತಿಸುವವ