Tuesday, February 3, 2009

ಅವಳು ಮಾತಾಡಿದರೆ ಏಕಧ್ವನಿ, ನೀನು ಶುರುವಿಟ್ಟರೆ ಸಪ್ತಸ್ವರ...

ಮುದ್ದುಮುಖೀ,
ಎಂದೆಂದೂ ನಿನ್ನನು ಮರೆತು ನಾನಿರಲಾರೆ ಎಂಬ ಹಾಡು ಎಫ್‌ಎಂನಲ್ಲಿ ಕೇಳಿಬರುತ್ತಿದ್ದರೆ ಮನದಲ್ಲಿ ಸಾವಿರ ಭಾವನೆಗಳ ತೊಳಲಾಟ ಆರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ. ಅಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ನಿನ್ನ ನೆನಪು ಕಾಡಿ ಬಿಡುತ್ತದೆ. ನಿನ್ನ ನೋಡಿದರೆ ಅದೇನು ಸೆಳೆತವೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.
ಇಂದಿಗೂ ನಿನ್ನ ಫೋನ್ ಕಾಲ್ ಇಲ್ಲದೆ ನನಗೆ ಸುಪ್ರಭಾತವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಬೆಳ್ಳಂಬೆಳಗ್ಗೇ ಬರುವ ಮಿಸ್ಡ್ ಕಾಲ್‌ಗೆ ಉತ್ತರಿಸದಿದ್ದರೆ ನಿನ್ನದು ರೌದ್ರಾವತಾರ. ನಿನ್ನ ಜತೆ ಫೋನಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ ನನ್ನಲ್ಲಿ ನಾನೇ ಕಳೆದು ಹೋಗುತ್ತೇನೆ. ಕೆಲವು ನಿಮಿಷಗಳ ಕಾಲ ಮಾತಾಡೋಣ ಎಂದು ಫೋನ್ ಮಾಡಿದರೆ, ಫೋನ್ ಇಡುವಾಗ ಭರ್ತಿ ಒಂದೂವರೆ ಗಂಟೆ ಕಳೆದಿರುತ್ತದೆ. ಮತ್ಯಾರಿಗೋ ಫೋನ್ ಮಾಡೋಣ ಎಂದರೆ ಮೊಬೈಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಲೋ ಬ್ಯಾಲೆನ್ಸ್ ಎಂದು ಕೋಗಿಲೆ ದನಿ ಉಲಿಯುತ್ತದೆ.
ನಂಗೊತ್ತು ಫೋನ್ ಹುಡುಗೀನ ಕೋಗಿಲೆ ದನಿ ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದಕ್ಕೆ ಸಿಟ್ಟು ಬರುತ್ತೆ ಅಂತ. ಹಾಗಂತ ಅವಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಚೆನ್ನಾಗಿರೋದು ನಿನ್ನ ದನಿ ಮಾತ್ರ. ಅವಳಾದ್ರೆ ಒಂದೇ ರಾಗದಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾಳೆ. ಆದರೆ ನೀನು ಮಾತನಾಡಿದರೆ ಸಪ್ತಸ್ವರಗಳೂ ಜತೆ ಸೇರುತ್ತವೆ. ಅವುಗಳ ಜತೆ ಎಲ್ಲಾ ಭಾವಗಳೂ ಒಂದುಗೂಡುತ್ತವೆ. ಇದನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾ ನಾನು ಮೈಮರೆಯುತ್ತೇನೆ.
ನಂಗೊತ್ತು ಈಗ ನಿನ್ನ ತುಟಿಯಂಚಿನಲ್ಲಿ ನಗು ಅರಳಿರುತ್ತೆ. ಆ ಮಂದಸ್ಮಿತದ ವದನದಲ್ಲಿ ನಾಚಿಕೆ ಮೂಡಿರುತ್ತೆ. ಈ ಪತ್ರ ಓದುತ್ತಾ ನೀನು ಮತ್ತೆ ಕೋಪ ಬಿಟ್ಟು ಫೋನ್ ಮಾಡಿ ಕಾಡುತ್ತೀಯಾ. ಹಾಗೆ ನಾವು ಮಾತಾಡುತ್ತಾ ನಿಮಿಷಗಳು ಗಂಟೆಗಳಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಮತ್ತೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ ಮಾತಾಡುವಾಗ ಆ ಹುಡುಗಿ ಕೋಗಿಲೆ ಕಂಠದಿಂದ ಉಲಿಯಬೇಕು. ಲೋ ಬ್ಯಾಲೆನ್ಸ್!
ಕೋಪಿಸಬೇಡ ಮಧುರ ಕಠದ ಸುಂದರೀ.!!!

ಚಿತ್ತ ಚೋರ