Wednesday, July 11, 2007

ನನ್ನ ತಲೆ ಮೇಲೇ ಚಹಾ ಮಾಡ್ತೀನಿ ಅಂದ ಚುರುಕಿನ ಚೆಲುವೆ ನೀನೇ!

ಹಾಯ್ ವೈಶೂ,
ನೀನು ತುಂಬಾ ಸ್ವಾರ್ಥಿ ಕಣೇ, ನಾನಿರುವಲ್ಲಿಗೇ ಬಂದು ನೀನು ನನ್ನ ಭೇಟಿಯಾಗದೇ, ಯಾವುದೇ ಸುಳಿವನ್ನು ನೀಡದೆ ಹೊರಟು ಹೋದೆಯಲ್ಲಾ. ಯಾಕೆ ಕಣೇ ಆ ಥರಾ ಮಾಡ್ದೆ?
ನನ್ನ ಬಾಳಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಲೇಪವನ್ನು ಬೆಸೆದು, ಆ ಪ್ರೀತಿಯ ಹೂವನ್ನು ಹೊಸಕಿ ಹಾಕುವ ವ್ಯರ್ಥ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನು ಯಾಕೆ ಮಾಡ್ತೀಯ?
ನನಗೊತ್ತು ಕಣೇ ನಿನಗೆ ನನ್ನ ಕಾಡೋದೆಂದರೆ ಒಂಥರಾ ಖುಷಿ. ಅದರಲ್ಲೂ ನನ್ನ ಸಿಟ್ಟು ಏರಲು ಯಾವತ್ತೂ 2 ಬಾರಿ ಫುಲ್ ರಿಂಗ್ ಮಾಡದ ಹೊರತು ನೀನು ಇದುವರೆಗೆ ನಿನ್ನ ಮೊಬೈಲ್ ಫೋನ್ ಎತ್ತಿದ್ದಿದೆಯಾ ನೀನೇ ಹೇಳು.
ಕಾಲೇಜು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ನಾ ಇಷ್ಟಪಟ್ಟಿದ್ದು ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾ? ನೀವು ನಮ್ಮ ಜೂನಿಯರ್ ಆಗಿ ಬಂದು ನಿಮ್ಮ ಜತೆ ವಾದ ಮಾಡುವಾಗ ನೀನು ಹೇಳಿದೆಯಲ್ಲಾ ನಾನು ತಲೇ ಮೇಲೆ ಬೇಕಾದರೂ ಟೀ ಮಾಡ್ತೇನೆ, ಬೇಕೂಂದ್ರೆ ಟೀ ಪುಡಿ, ನೀರು, ಸಕ್ಕರೆ ಹಾಲು ತನ್ನಿ ಅಂತ. ಅಂದೇ ಅಂದ್ಕೊಂಡೆ ಹುಡುಗಿ ತುಂಬಾ ಚುರುಕು. ನನಗೆ ಇಷ್ಟವಾದ ಎಲ್ಲಾ ಗುಣಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾಳೆ ಎಂದು.
ಮತ್ತೆ ಕೆಲವು ದಿನಗಳ ಪರಿಚಯವಾದ ಗೆಳೆತನ ಯಾವತ್ತೋ ಪ್ರೀತಿಗೆ ತಿರುಗಿತ್ತು. ಅದರ ನಂತರ ನಡೆದಿದ್ದು ಪ್ರೀತಿಯ ಇತಿಹಾಸ. ನಾನು ಪದವಿ ಮುಗಿಸಿ ಹೊರಟಾಗ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣ ತುಂಬಾ ಮುಂಗಾರು ಮಳೆ ಥರಾ ಜಲಲ ಅಮೃತಧಾರೆ. ಅವತ್ತೇ ಹೇಳಿದ್ದೆ ಅಷ್ಟು ಅಟ್ಯಾಚ್‌ಮೆಂಟ್ ಇಟ್ಕೋಬೇಡ ಅಂತ. ಆಗ ಪ್ರೀತಿ ಅಮರ ಕಾವ್ಯವನ್ನು ವರ್ಣಿಸಿದ ನಿನ್ನನ್ನು ಮರೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಪ್ರಿಯೆ.
ಹಾಗೆ ಮೊನ್ನೆ ಏಪ್ರಿಲ್‌ನಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಕೋರ್ಸ್ ಮುಗಿಸಿ, ಮೇ ಮೊದಲ ವಾರದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಕೆಲಸದ ಸಂದರ್ಶನಕ್ಕಾಗಿ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಮುನ್ಸೂಚನೆಯಿಲ್ಲದೆ ಬಂದು ವಾಪಸ್ ಹೋಗುತ್ತಿರುವಾಗ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದಾಗ ನೀನು ಹೇಳಿದ್ದೇನು. ಅಣ್ಣ ಜತೆಗಿದ್ದ ಅದಕ್ಕೆ ನಂಗೆ ತುಂಬಾ ಭಯ. ಜತೆಗೆ ಎಲ್ಲರತ್ರ ಈ ವಿಷಯ ಹೇಳ್ಕೊಂಡು ಬರೋದಿಕ್ಕೆ ನಂಗೆ ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲ ಎಂದಲ್ಲವೇ. ಈ ಗುಣಗಳಿಂದಾಗಿಯೇ ಅಲ್ಲವೇ ನೀನು ನನ್ನ ಹೃದಯದರಸಿಯಾಗಿದ್ದು. ಇಲ್ಲಾಂದ್ರೆ ಇಂದು ನೀನ್ಯಾರೋ ನಾನ್ಯಾರೋ ಆಗಿರ್‍ತಿದ್ವಿ. ಅಲ್ವಾ? ಮುಂದಿನ ವಾರ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಬರ್‍ತಾ ಇದ್ದೀ ಅಲ್ವಾ. ಅದ್ಕೇ ಇರಬೇಕು ಹೃದಯ ಕೂಗುತಿದೆ ಅನಿಸುತಿದೆ ಯಾಕೋ ಇಂದು, ನೀನೇನೇ...... ಉಳಿದದ್ದು ನೀನು ಬಂದ ನಂತರ ಹೇಳ್ತೀನಿ. ಹೆಚ್ಚೆಂದರೆ ಇನ್ನು ೩ ದಿನ ಮತ್ತೆ ನನ್ನ ನಿನ್ನ ಜಂಟಿ ಪಯಣ. ಅದಕ್ಕಿಂತ ಮೊದಲು ನನ್ನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿ ವಿಷಯ ಹೇಳಿ ಅವರನ್ನು ನಿನ್ನ ಮನೆಗೆ ಕಳಿಸಿರ್‍ತೀನಿ. ಅದುವರೆಗೆ ಕಾಯ್ತಾ ಇರು.

ನಿನ್ನೊಲವಿನ,
ದುನಿಯಾದ ಇನಿಯ

Friday, July 6, 2007

ಪ್ರೀತಿಯೆಂಬ ದೋಣಿಯಲ್ಲಿ.......



ಪ್ರೀತಿ. ಅದೊಂದು ಮಧುರ ಅನುಭೂತಿ.

ಇಲ್ಲಿ ನಾವು ಹೇಳೋದು ನಾನು ಮತ್ತು ಆಕೆ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಕಂಡು ಕೊಂಡ ಬಗೆ. ಸದಾಕಾಲ ಮನವನ್ನು ಕಾಡುತ್ತಿರುವ ಆಕೆಯನ್ನು ಕನವರಿಸುತ್ತಾ ನನ್ನ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ ಕಾಲ ಕಳೆಯುವ ಆಕೆಯ ಮುಗ್ಧ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ನೆನೆಯುತ್ತಾ ಇದ್ದಂತೆ ಅದ್ಯಾವ ಲೋಕದಲ್ಲೋ ತೇಲಿ ಹೋದ ಅನುಭವ.

ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಪ್ರತಿ ಕಷ್ಟ ಸುಖದಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಗಳಾಗಿದ್ದೇವೆ. ಒಂದರ್ಥದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರದೂ ಪರ್ಫೆಕ್ಟ್ ಅಂಡರ್‌ಸ್ಟ್ಯಾಂಡಿಂಗ್. ಇಲ್ಲಿ ನಾವು ಹೊಡೆದಾಡಿದ್ದೇವೆ, ಸಂತಸ ಪಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ, ನಮ್ಮ ಈ ಬಾಂಧವ್ಯ ಗಟ್ಟಿಗೊಳ್ಳಲು ಕಾರಣವಾಗಿರುವುದೇ ಈ ತೆರನಾದ ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ವಿಷಯಗಳು.

ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಅದ್ಭುತ ಸುಖದ ಬೆನ್ನು ಬಿದ್ದು ನಾವು ಹೊರಟವರಲ್ಲ. ಇದ್ದುದರಲ್ಲೇ ತೃಪ್ತಿ ಪಟ್ಟುಕೊಂಡು ನಾವಿರೋದೇ ಹೀಗೆ ಉಳಿದವರು ಏನೇ ಹೇಳಲಿ ವಿ ಡೋಂಟ್ ಕೇರ್ ಎಂದು ಬದುಕಿದವರು ನಾವಿಬ್ಬರು. ಆಕೆಯಿಲ್ಲದ ನಾನು, ನಾನಿಲ್ಲದ ಆಕೆಯನ್ನು ಊಹಿಸಲೂ ಅಸಾಧ್ಯ ಎಂಬ ಮಟ್ಟಿಗೆ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಸಾಗಿದೆ ನಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿ. ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂದಾಗ ನಾವು ಹಲವು ಪತ್ರಗಳನ್ನು ಬರೆದೆವು. ಆಕೆ ತನ್ನ ಶಬ್ದಗಳ ಮೂಲಕ ನನಗೆ ದನಿಯಾದಳು. ಎಲ್ಲೋ ಒಂದೆಡೆ ಸುಪ್ತವಾಗಿದ್ದ ನನ್ನ ಕವಿ ಹೃದಯವನ್ನು ಬಡಿದೆಬ್ಬಿಸಿ ನನ್ನ ಬಾಳಿಗೆ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಸ್ಫೂರ್ತಿಯಾಗಿದ್ದವಳು ಆಕೆ. ಆ ನಿರಾಭರಣ ಸುಂದರಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಎಷ್ಟು ಬೇಕಾದರೂ ಬರೆದೇನು!

ಪ್ರಸ್ತುತ ಇಲ್ಲಿ ನಾವಿಬ್ಬರೂ ನಮ್ಮನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿ ಬರೆದ ಓಲೆಗಳನ್ನು ಪೋಣಿಸಿದ್ದೇವೆ. ಈ ಓಲೆಗಳಲ್ಲಿನ ಅಕ್ಷರ ಮಾಲೆಗಳು ನಿಮಗೆ ಇಷ್ಟವಾದೀತು ಎಂಬ ಭಾವನೆಯೊಂದಿಗೆ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಪತ್ರಗಳನ್ನು ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾಗಿ ಜೋಡಿಸಿದ್ದೇವೆ. ಇಷ್ಟವಾದೀತು ಎಂಬ ಭಾವನೆಯೊಂದಿಗೆ ಓದುಗನಾದ ನಿಮ್ಮ ಕೈಗಿಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ನಮ್ಮ ಮಧುರ ಅನುಭೂತಿಯಲ್ಲಿ ನೀವೂ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳಿ.


ಇಂತಿ ನಿಮ್ಮ,
ಮಿನುಗುತಾರೆ.