ಪತ್ರದ ಜತೆ ನೀನು ಕಳಿಸಿದ್ದ ಸಾವಿರ ಹಗ್ ಹೃದಯ ಸೇರಿ ಅನುರಾಗದ ನವಿರು ಅಲೆ ಮೂಡಿಸಿದೆ. ಆ ಪತ್ರವನ್ನು ಒಂದಲ್ಲ, ಎರಡಲ್ಲ ಹಲವಾರು ಸಾರಿ ಓದಿದೆ. ಪ್ರತಿ ಬಾರಿ ಅದನ್ನು ಓದಿದಾಗಲೂ ನೀ ನನ್ನ ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡ ಭಾವ.
ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ಆ ಪತ್ರದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಏನೂ ಇರಲೇ ಇಲ್ಲ ಅಲ್ವೇನೆ?
ಹೊಸ ವರ್ಷ ಸಂಭ್ರಮದಲ್ಲಿ ಅಚ್ಚರಿಕೊಟ್ಟು ಇಲ್ಲಿ ಬರುವಾಗ ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನೊಡನೆ ಚಳಿಯೂ ಇತ್ತು. ನಿತ್ಯ ಮುಂಜಾವದಲಿ ಮನೆ ಹಿಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ಓಡುವ ರೈಲಿನ ಸದ್ದಿಗೆ ಎಚ್ಚರವಾದರೆ ಆಮೇಲೆ ನಿನದೇ ನೆನಪು. ಮೊದಲು ನಿದ್ದೆ ಹಟ ಮಾಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.
ಅದು ಅದರಷ್ಟಕ್ಕೇ ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಈಗ ಹಾಗಿಲ್ಲ, ನಿನ್ನ ನೆನಪಾದರೆ ಸಾಕು ನಿದ್ದೆ ಸೇರಿದಂತೆ ಎಲ್ಲವೂ ಮಾಯ. ನೀನು ನೆನಪಿನ ಬಂಧಿ.
ಯಾರದೋ ಮದುವೆಯಲ್ಲಿ ಭೇಟಿಯಾದ ನಾವು ಪರಸ್ಪರ ಪರಿಚಿತರಾದೆವು. ಇನ್ನೇನು ಮದುವೆ ಮನೆ ಬಿಡಬೇಕೆನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಫೋನ್ ನಂಬರ್‌ಗಳ ವಿನಿಮಯ. ಆ ಪರಿಚಯದ ಸಂಭ್ರಮದ ಎಸಳು ಮನ ತಾಕಿತ್ತು. ಪರಿಚಯ ಪ್ರೇಮವಾಗಿ ಸುತ್ತಾಟ ಆರಂಭವಾಗಿತ್ತು. ಊರಿಂದೂರಿಗೆ ಕಾಲಿಗೆ ಗಾಲಿ ಕಟ್ಟಿ ಅಸಂಖ್ಯ ಪ್ರವಾಸ ಹೋದೆವು.
ಮೊದ ಮೊದಲು ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಕೆಲವು ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಅಸಮಾಧಾನವಿತ್ತು. ಇಬ್ಬರೂ ಒಬ್ಬರನ್ನು ಅರಿತಂತೆ ಅದೂ ದೂರವಾಯಿತು. ನಿತ್ಯ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಎದ್ದ ತಕ್ಷಣ ಒಂದು ಎಸ್‌ಎಂಎಸ್, ರಾತ್ರಿ ನಿನ್ನ ನಿದ್ದೆಗೆ ನಾಲ್ಕು ಸಾಲಿನ ಜೋಗುಳ... ಇವು ನಿತ್ಯ ಸಂಪ್ರದಾಯವಾಯಿತು. ಫೋನ್ ಮಾಡದೇ ಇದ್ದರೆ ನಿನ್ನ ಅಸಹನೆ ನಿನ್ನದೇ ಆದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತವಾಗುತ್ತಿತ್ತು.
ಎಲ್ಲದರ ನಡುವೆ ಎಲ್ಲಾ ನೋವಿನಲ್ಲೂ, ನಲಿವಿನಲ್ಲೂ ಒಬ್ಬರನೊಬ್ಬರು ಸಂತೈಸುತ್ತಾ ಸಂಭ್ರಮಿಸಿದೆವು. ಅಂದು ನನ್ನ ಕೈ ಬೆರಳುಗಳಿಗೆ ಕೆನ್ನೆ ಮೇಲೆ ಇಳಿದಿದ್ದ ನಿನ್ನ ಮುಂಗುರುಳು ದೂರ ಮಾಡಿ ಬೆರಳು ತಾಕಿಸುವ ತವಕವಿತ್ತು. ಏನೇ ಇರಲಿ ನಿನಗಾದ ಹಾಗೆ ಮೊನ್ನೆ ನಿನ್ನ ಅಪ್ಪಿ ಮುದ್ದಾಡಿದ ಕ್ಷಣದ ಮಾಧುರ್ಯ ಇನ್ನೂ ದೂರಹೋಗಿಲ್ಲ!
ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ಆ ಪತ್ರದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಏನೂ ಇರಲೇ ಇಲ್ಲ ಅಲ್ವೇನೆ?
ಹೊಸ ವರ್ಷ ಸಂಭ್ರಮದಲ್ಲಿ ಅಚ್ಚರಿಕೊಟ್ಟು ಇಲ್ಲಿ ಬರುವಾಗ ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನೊಡನೆ ಚಳಿಯೂ ಇತ್ತು. ನಿತ್ಯ ಮುಂಜಾವದಲಿ ಮನೆ ಹಿಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ಓಡುವ ರೈಲಿನ ಸದ್ದಿಗೆ ಎಚ್ಚರವಾದರೆ ಆಮೇಲೆ ನಿನದೇ ನೆನಪು. ಮೊದಲು ನಿದ್ದೆ ಹಟ ಮಾಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.
ಅದು ಅದರಷ್ಟಕ್ಕೇ ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಈಗ ಹಾಗಿಲ್ಲ, ನಿನ್ನ ನೆನಪಾದರೆ ಸಾಕು ನಿದ್ದೆ ಸೇರಿದಂತೆ ಎಲ್ಲವೂ ಮಾಯ. ನೀನು ನೆನಪಿನ ಬಂಧಿ.
ಯಾರದೋ ಮದುವೆಯಲ್ಲಿ ಭೇಟಿಯಾದ ನಾವು ಪರಸ್ಪರ ಪರಿಚಿತರಾದೆವು. ಇನ್ನೇನು ಮದುವೆ ಮನೆ ಬಿಡಬೇಕೆನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಫೋನ್ ನಂಬರ್‌ಗಳ ವಿನಿಮಯ. ಆ ಪರಿಚಯದ ಸಂಭ್ರಮದ ಎಸಳು ಮನ ತಾಕಿತ್ತು. ಪರಿಚಯ ಪ್ರೇಮವಾಗಿ ಸುತ್ತಾಟ ಆರಂಭವಾಗಿತ್ತು. ಊರಿಂದೂರಿಗೆ ಕಾಲಿಗೆ ಗಾಲಿ ಕಟ್ಟಿ ಅಸಂಖ್ಯ ಪ್ರವಾಸ ಹೋದೆವು.
ಮೊದ ಮೊದಲು ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಕೆಲವು ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಅಸಮಾಧಾನವಿತ್ತು. ಇಬ್ಬರೂ ಒಬ್ಬರನ್ನು ಅರಿತಂತೆ ಅದೂ ದೂರವಾಯಿತು. ನಿತ್ಯ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಎದ್ದ ತಕ್ಷಣ ಒಂದು ಎಸ್‌ಎಂಎಸ್, ರಾತ್ರಿ ನಿನ್ನ ನಿದ್ದೆಗೆ ನಾಲ್ಕು ಸಾಲಿನ ಜೋಗುಳ... ಇವು ನಿತ್ಯ ಸಂಪ್ರದಾಯವಾಯಿತು. ಫೋನ್ ಮಾಡದೇ ಇದ್ದರೆ ನಿನ್ನ ಅಸಹನೆ ನಿನ್ನದೇ ಆದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತವಾಗುತ್ತಿತ್ತು.
ಎಲ್ಲದರ ನಡುವೆ ಎಲ್ಲಾ ನೋವಿನಲ್ಲೂ, ನಲಿವಿನಲ್ಲೂ ಒಬ್ಬರನೊಬ್ಬರು ಸಂತೈಸುತ್ತಾ ಸಂಭ್ರಮಿಸಿದೆವು. ಅಂದು ನನ್ನ ಕೈ ಬೆರಳುಗಳಿಗೆ ಕೆನ್ನೆ ಮೇಲೆ ಇಳಿದಿದ್ದ ನಿನ್ನ ಮುಂಗುರುಳು ದೂರ ಮಾಡಿ ಬೆರಳು ತಾಕಿಸುವ ತವಕವಿತ್ತು. ಏನೇ ಇರಲಿ ನಿನಗಾದ ಹಾಗೆ ಮೊನ್ನೆ ನಿನ್ನ ಅಪ್ಪಿ ಮುದ್ದಾಡಿದ ಕ್ಷಣದ ಮಾಧುರ್ಯ ಇನ್ನೂ ದೂರಹೋಗಿಲ್ಲ!
ನಿನ್ನ ಮುಂಗುರುಳು ಸವರಿದವ
No comments:
Post a Comment