ಏಕೋ.. ಏನೋ ಈ ನನ್ನ ಮನವು ಉಯ್ಯಾಲೆಯಾಗಿದೆ

ಹಾಯ್ ಆಶೂ,

ಕಭೀ ಕಭೀ ಮೇರೇ ದಿಲ್ ಮೇ ಖಯಾಲ್ ಆತಾ ಹೈ

ಹೌದು ಕಣೇ ಇಂದು ನಿನ್ನದೇ ನೆನಪುಗಳು ಕಾಡ್ತಾ ಇವೆ. ಕಾಲೇಜು ಕೊನೆಯ ದಿನ ಇಂದಿಗೂ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಅಚ್ಚಳಿಯದೆ ಉಳಿದಿವೆ. ಆ ದಿನದ ವಿದಾಯದ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ನಾನು ನನ್ನ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಎಲ್ಲರಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ತೇವಗೊಂಡಿದ್ದ ಕಂಗಳು ನಿನ್ನವು.

ಹೇಗೆ ಕಳೆದವಲ್ಲಾ ಆ ದಿನಗಳು. ಎಷ್ಟು ಸುಂದರ. ಒಂದಿಷ್ಟು ಮುನಿಸು, ಪ್ರೀತಿ, ಅದರೊಂದಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಹುಸಿಕೋಪ, ನಡುವೆ ತುಂಟ ನಗು. ಕ್ಯಾಂಪಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಿ ಹೋದರೂ ನಮ್ಮದೇ ಮಾತು. ಅಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ನಾವು ಫೇಮಸ್ ಆಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆವು. ನೆನಪಿದೆಯಾ ನಿನಗೆ ಒಂದು ದಿನ ಕಾಲೇಜಿನ ಫೋಟೋಗ್ರಫಿ ತರಗತಿ ಮುಗಿಸಿ ಹೊರಡುವಾಗ ಮುಸ್ಸಂಜೆಯ ಕಿರಣಗಳು ನಿನ್ನ ಮೊಗವನ್ನು ಮುತ್ತಿಕ್ಕುತ್ತಿದ್ದವು. ಅದನ್ನು ಕಂಡು ಮನದೊಳಗೆ ಏನೋ ಆಹ್ಲಾದ ಕಣೇ. ಯಾಕೋ ಹೃದಯೊದೊಳಗೆ ಆಗಲೇ ಯುಗಳ ಗೀತೆ ಆರಂಭವಾಗಿತ್ತು.

ನಿನ್ನೊಡನೆ ಕಳೆದ ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣವೂ ಇಂದು ನನ್ನ ಪಾಲಿನ ಜೀವಜಲ. ಯಾಕೆ ಗೊತ್ತಾ ಇಲ್ಲಿನ ಈ ಒತ್ತಡದ ಕೆಲಸದ ನಡುವೆಯೂ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಪರದೆ ಮುಂದೆ ನಿನ್ನ ನಗುಮೊಗ ತೇಲಿ ಬಂದು ನನ್ನ ಎಚ್ಚರಿಸಿ ನೀನು ತಮಾಷೆ ಮಾಡಿದಂತೆ ಅನುಭವ.

ಯಾಕೋ ನಿನ್ನೆ ಮಳೆ ಬರಲು ಮೋಡಗಳು ಆವರಿಸಿದಂತೆ ಮನಸಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳು, ಮಳೆಯ ಹನಿಗಳು ಮೈ ಮೇಲೆ ಬೀಳುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ನೀನೇ ಬಂದು ನನ್ನ ಆವರಿಸಿದಂತೆ ಆಗಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. ಆ ಮಳೆಯಲ್ಲೇ ಅಂದುಕೊಂಡೆ ಕಣೇ ನೀನೂ ನನ್ನ ತುಂಬಾ ಮಿಸ್ ಮಾಡ್ಕೊಳ್ತಿದ್ದೀಯಾ ಅಂತ. ಅದಕ್ಕೇ ಮಳೆಯ ತಂಪಲೂ ನಿದ್ರಾ ದೇವಿ ಶರಣಾಗಲು ಬಿಡದೆ ನಿನ್ನನ್ನೇ ನೆನಪಿಸ್ತಾ ಇದ್ದಳು. ಯಾಕೋ ನನ್ನ ಹೃದಯಾಕಾಶದಲ್ಲಿ ನೀನು ಮಿನುಗುತಾರೆಯಂತೆ ಹೊಳೆಯುತ್ತಾ ಇದ್ದಂತೆ. ಮುಂದಿನ ವಾರಾನೇ ಬರ್‍ತಾ ಇದ್ದೀನಿ ನಿನ್ನ ಅಮ್ಮನಲ್ಲಿ ಹೇಳು. ನಿನ್ನ ಜತೆ ಅವರೂ ಸಂಭ್ರಮಪಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಲಿ. ನಿಮ್ಮಿಬ್ಬರನ್ನೂ ಬಿಟ್ಟು ಇಷ್ಟು ಸುದೀರ್ಘಾವಧಿ ನಾನಿರಬಾರದಾಗಿತ್ತು. ಅದಕ್ಕೆ ಕ್ಷಮೆಯಿರಲಿ.

ನಿನ್ನ ಮುದ್ದಿನ ಪ್ರಥಮ್.